Reisverslag 10

Martijn had ontdekt dat er een gele auto tegen onze huurauto heeft gezeten en laat er nou net een gele taxi op de parkeerplaats staan met een rode streep op de bijrijderskant… De man van het motel wilde eerst niet zoveel moeite doen, want het is toch een huurauto en we zijn toch verzekerd?! Toen Martijn zei dat hij anders de politie ging bellen werd de eigenaar toch even uit zijn motelkamer gehaald. Hij gaf meteen toe dat hij tegen de auto had gezeten en het met parkeren niet wilde lukken (ik snap niet wat er niet te lukken viel… zo ingewikkeld is het parkeren daar niet) en toen hebben we zijn gegevens gefotografeerd. Meestal moet je het verhuurbedrijf meteen even inlichten, maar aangezien we vandaag de auto gaan inleveren doen we dat ter plekke wel. Zo zonde van de mooie auto.

We verlieten Monterey na wat boodschapjes bij de Safeway met het dak open, nu kon het nog! We hoorden op de radio dat het zou gaan regenen en toen we de donkere boze wolken zagen hebben we bij het tanken (dat doen we maar niet helemaal volgooien bij het vliegveld waar we de auto inleveren) hebben we het dak toch maar weer dicht gedaan. En dat is maar goed ook want in de regio San Francisco regende het… en hard! Zo jammer! We hopen echt dat het wat beter wordt… anders wordt het een natte gewaarwording de begin van de vakantie met Guy en Caressa.

De dame van het auto verhuur bedrijf heeft alle gegevens van de schade genoteerd en we krijgen als het goed is nog een mailtje waarin we dingen kunnen toelichten en foto’s kunnen toevoegen. Gelukkig zijn we inderdaad verzekerd, maar als ze het kunnen verhalen op de schuldige is dat altijd beter . Nu bij het motel komen in San Francisco. Daar hebben we eerst de monorail van het vliegveld voor nodig en daarna gaan we met de BART (metro/trein OV) naar het centrum van San Fran. Daar pakken we een taxi naar het motel. En het regende nog harder toen we de metro uit liepen! Gelukkig hadden we redelijk snel een taxi te pakken, maar zelfs toen waren we al tot op het ondergoed nat. Toen we eenmaal bij de Travelodge gearriveerd waren, gingen we lekker relaxen. We kregen namelijk steeds berichtjes van Guy en Caressa dat de vlucht van New York naar San Francisco vertraagd was omdat het hier dus zo’n rotweer is. Dat resulteert er in dat ze midden in de nacht gaan arriveren bij dit motel… Martijn en ik hebben ons tegoed gedaan in de Safeway (we hebben een keukentje, dus waarom niet iets zelf klaarmaken/opwarmen) en gingen op tijd naar bed. Met de wekker aan zodat we Guy en Caressa konden verwelkomen. Rond 2.30 uur in de nacht kwamen ze dan eindelijk. Half slaperig hebben we ze binnengelaten. Ze waren zelf ook erg blij er te zijn en we hebben nog wat bij gekletst. We hadden voor we op vakantie gingen namelijk bedacht dat we de 11e (omdat we dan meteen in de veren konden die ochtend) om 10.00 uur bij Alcatraz zouden zijn voor de overtocht en dan konden we de gevangenis bekijken! Dus na ongeveer 4 uur slaap (en voor Martijn en mij 8 met onderbreking) zijn we lekker in de helse regen op pad gegaan naar Alcatraz.

Na 2 stappen heb ik mijn emergency poncho aangetrokken en na 5 minuten lopen (van de 30 minuten naar de pier waar de boot vertrok) waren we allemaal tot op ons ondergoed toe nat (vooral Martijn, Caressa had een gave outdoorjas die waterdicht is en ik voelde me net een natte krop sla in mijn plastic poncho). Ik vond dat we er voor toeristen nog niet eens zo idioot uitzagen, dat vonden de Nederlanders achter ons ook niet… Soms kan het leuk zijn mede-landers tegen te komen en soms is het gewoon vervelend. Maargoed, we waren bij de boot, waren al verzopen zonder het water te hebben geraakt en de camera hebben we niet eens tevoorschijn getoverd omdat het té nat was. Zelfs met de waterdichte hoes wilde ik het niet proberen. Op het eiland van Alcatraz was het af en aan droog. Wat was het imposant om daar zo te staan en te zien hoe het is gebouwd in de loop der jaren. Na een introductiefilmpje (van Discovery) gingen we de audiotour doen in de gevangenis zelf. Wat gaaf om te zien, maar wat primitief. Zou in Nederland ook wel mogen, misschien dat de echte boeven er wat van leren. In tegenstelling tot sommige andere audiotours die we hebben meegemaakt was deze heel interessant, we hebben verhalen gehoord over gevangenen, cellen gezien waar speciale gebeurtenissen zijn voorgevallen (ontsnappingspogingen etc) en de eethal (een van de gevaarlijkste plekken: criminelen en bestek is vragen om moeilijkheden schijnt). Daarna hebben we weer een plekje weten te bemachtigen op de boot terug naar pier 33. Nog steeds bleef het af en aan droog en nat en kon de poncho nog niet echt uit. We hebben ons toen vermaakt bij pier 39. Martijn en ik waren hier nog niet eerder geweest dus voor ons was het ook leuk om te zien. Zijn vooral veel restaurantjes en winkeltjes maar met een hele gezellige sfeer.
Guy is groot fan van Bassie en Adriaan en heeft voor deze vakantie een missie: namelijk foto’s maken van plekken waar B&A ook gefilmd hebben voor hun reis vol verrassingen. Het werd voor ons dan ook een soort missie om er voor te zorgen dat we deze plekken konden vinden en een zo goed mogelijke hoek konden maken dat de foto precies zo is gemaakt als toen. Er bleken niet heel veel dingen veranderd tot nu toe! Alleen bij Alcatraz konden we de binnenplaats niet op, waardoor we daar geen foto konden maken. Pier 39 is helemaal goed gelukt. Gelukkig was het toen ook droog!

Omdat het steeds later werd en we nog niet hadden geluncht zijn we bij Bubba Gump aanbeland. Daar hebben we lunch en avondeten in één gehad. We zaten daarna zo vol en het was al zo laat dat we inderdaad het diner maar hebben overgeslagen. Wel een leuke wandeling gemaakt langs Fisherman’s Wharf en toen terug naar ons motel om éindelijk andere kleding aan te trekken. Ondanks dat we gedurende de dag weer helemaal opgedroogd waren is dat toch wel heel lekker. Na een warme douche vroeg naar bed deed ons allemaal goed.