Dag 21

Ik bedenk me opeens dat ik vergeten ben te vertellen dat we in Coram bij Glacier under Canvas het hotel in Great Falls hebben gebeld en ze versturen de chocolaatjes naar Haarlem! Toch nog genieten van onze nu nog duurdere chocolaatjes!

Dag Lethbridge, hallo Canmore! Vandaag hadden we weer een lange dag voor de boeg. We zijn eerst naar Head-Smashed-In-Buffalo-Jump geweest. Het is een museum over het tijdperk dat de Blackfoot indianen daar leefden en om aan eten te komen hadden ze een geniale strategie bedacht. De buffalo's (ook wel bisons) die daar leefden, bestudeerden ze en ze kenden het gedrag door en door. Maar jagen op zo'n kudde is gevaarlijk. Daarom dreven ze de groep op door onrust te veroorzaken, ze bouwden een soort 'landingsbaan' van stenen en takken (die takken ritselen dus denken de bisons dat ze daar niet langs kunnen), en de voorman van de groep deed of hij een jonge bison was met een echte geurende bisonhuid. De mannen verkleed als wolven kwamen erachteraan, zodat de bisons gevaar herkenden. Uiteindelijk werden ze door dit alles naar de rand van de klif gedreven en doordat bisons niet zo goed kunnen zien vallen ze zo over de rand, waardoor de meesten stierven. Zo hadden ze genoeg te eten, en genoeg huiden om te leven. Superinteressant!

Daarna moesten we na de lunch bij de Subway nog zeker 3 uur rijden. Dit via het mooie weggetje van route 540, 22 en 40. Toen kwamen we op een route die Smith-Dorrien-Trail heet. Martijn kon zijn geluk niet op, want het was 60 km lang een gravelroad. Ik vond het soms best wel eng en het stomme was... Je mocht daar gewoon 80 km per uur! Dat hebben we niet gereden hoor, dat hield ik wel tegen, want soms moesten we de berg op klimmen of juist weer dalen en dan hoeft het van mij allemaal niet zo hard. Onderweg kwamen we nog eekhoorns, marmotachtige dieren en mountainsheep tegen. Die stonden natuurlijk gewoon midden op de weg. Tussen de bosjes zag Caressa nog een kleine Elk. Ook hier komen beren voor, maar in tegenstelling tot Amerika, is wandelen hier nog risicovoller omdat je geen berenspray mag hebben! Dit wordt hier gezien als wapen (en daarom mag het bijvoorbeeld ook niet terug naar Nederland als we dat zouden kopen) en dat is verboden.

Rond 1900 uur waren we in Canmore, de entourage van de stad was prachtig! Mooie huizen in berghutachtige stijl, het ziet er allemaal chic en duur uit. Onze koffers gauw in het hotel gebracht en toen gingen we naar downtown Canmore om een hapje te eten. We kozen voor The Grizzly Paw, een gezellig bar/restaurant. Want... als voorgerecht hadden ze poutine (typisch Canadees, het is patat met jus en kaas)! Dat moesten Guy en Caressa ook echt proeven want daar hadden we kennis mee gemaakt in Montréal. Ze vonden het net zo lekker als wij. Daarna genoten van de rest van de maaltijd en afgesloten met onderweg een ijsje en de prachtige uitzichten over de Rocky Mountains. We hebben alweer een plekje gevonden voor een vakantiehuisje haha. Maar als je de prijzen bij de makelaar zag moeten we toch nog even heel veel sparen.

We hebben besloten om morgen naar Banff te gaan, dat is ongeveer een half uur rijden. Daar hebben we wel zin in, maar ook weer niet, want het is alweer onze laatste échte dag!