Day 15
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Jessica & Martijn
11 November 2017 | Verenigde Staten, New Orleans
11 november is de dag dat wij New Orleans mogen ontdekken!
Geen lampionnetje en snoep want er is meer dan genoeg te eten in deze Internationale stad.
De eerste nacht in het motel was goed bevallen, we hebben beiden goed geslapen en ondanks het ontbreken van enige vorm van isolatie. Wij kregen het idee dat het motel is gebouwd met alleen karton en papier-maché, iets dat wij in deze regio nog niet waren tegengekomen.
Ons ontbijt bestond uit het spaghetti met een meatbal, koud wel te verstaan. Het was echter nog prima te eten en zo konden wij een trip naar een ontbijtzaakje overslaan.
Na het ontbijt was het tijd om de stad onveilig te maken (haha, wat een grap?). Omdat het Veterans Day was, er een congres gaande was en omdat parkeren in de stad duur is besloten wij om met het openbaar vervoer (bus) de stad in te gaan. Er was een bushalte voor de deur en op papier is het openbaar vervoer een goede optie wanneer je geen strak schema hebt.
Bij de bushalte stond nog een ander, wijzer, stel dat ook in het zelfde motel verbleef. Al snel raakten wij aan de praat met deze reigizers uit Edmonton, Canada. Ze zagen er echter heel anders uit dan de Canadezen in Southpark, dus of Southpark is fictie of zij waren geen echte Canadezen.
Ze vertelden ons dat ze al enkele dagen in de stad waren omdat ze de volgende dag mee zouden gaan op een 7-daagde cruise langs diverse landen aan de Golf van Mexico. Ook gaven ze meerdere tips over welke "attracties" we zeker moesten bezoeken en vertelden ze dat de bus en goede optie is maar dat ze niet op tijd rijden.
De bus stopte aan de rand van het French Quarter en vanaf de bushalte was het een kwestie van 2 straten oversteken naar de halte van de streetcars, de New Orleans versie van de cable cars uit San Francisco. We hadden kunnen gaan lopen naar Bourbon Street maar waarom lopen als je in zo'n karretje kan zitten?
2 haltes, 200m, verder was het tijd om uit te stappen en liepen we zo Bourbon Street in.... dat helaas vanaf het Hard Rock Café een volledige bouwput was.
Omdat het nog te vroeg was voor de lunch en omdat we toch een pinnetje van HRC wilden verdienen besloten we om een drankje te gaan doen waarna we een pinnetje hebben gekocht.
Na onze korte pauze zijn we verder door Boubon st. gaan lopen langs het Musical Legends Park tot aan Conti St. Vanaf dat punt besloten wij Bourbon te verlaten omdat het een bouwput was.
Na een blok Conti kwamen we bij Roy St., precies op het punt waar Café Beignet en het politiebureau zat. Een mooi moment om na het maken van wat foto's te gaan lunchen bij Café Beignet, een van de dingen die op Jessica haar lijstje stonden.
Nadat we enkele wereldberoemde, maar totaal niet bijzondere, Franse nep oliebollen op hadden was het tijd om verder te gaan met onze ontdekkingstocht.
Via Conti St. zijn we richting de Mississippi rivier gelopen waarbij we onderweg nog enkele politiemotoren tegenkwamen en het visitorscenter in zijn gelopen om een kaart te halen.
Uiteindelijk kwamen we uit bij het Woldenberg Park aan de rivier, daar hebben we nog even op een bankje gezeten en geken naar de schepen die voorbij kwamen.
Vervolgens zijn we verder langs de rivier gelopen naar Jackson Square, een park dat bruist van de activiteiten. Overal reden koetsen, liepen mensen en traden diverse bandjes en dansers op, een zeer levend stuk van de stad (en ook druk).
Na enige tijd was het tijd om door te lopen richting French Market waar we de wereldbekende Jambalaya en Po-Boy hebben geprobeerd met een lokale rootbeer (de lekkerste tot nog toe!).
Langs French Market Place en Decatur St. zijn we terug gelopen naar Jackson Square waar we wederom even hebben rondgelopen. Daarna zijn we verder gaan lopen naar Royal St. om deze vervolgens uit te lopen tot aan Canal St. aan de rand van het French Quarter.
Daar begon het al donker te worden en besloten we, omdat we al veel hadden gelopen, met de bus terug te gaan naar het motel. Het wordt afgeraden om na je als toerist na zonsondergang buiten het Frech Quarter en andere drukke toeristische gebieden te begeven dus hebben we stevig doorgelopen naar de bushalte.
Bij de halte kwamen we dezelfde Canadezen tegen die we ook in de ochtend hadden ontmoet. Zij gaven aan dat ze al bijna een half uur aan het wachten waren, na nog eens 20 minuten wachten kwam dan toch eindelijk onze bus.
Terug in het motel hebben we even onze benen rust gegeven om vervolgens te gaan eten bij Katie's, het restaurant dat ons gisteren was aangeraden.
Bij Katie's was de wachttijd een uur... echter buiten waren nog plaatsen vrij onder een heater en wat bleek: die hadden geen wachttijd want iedereen wilde binnen zitten.
Wij hadden geen zin km te wachten dus zijn we lekker daar gaan zitten want het was echt nog heerlijk weer met een graad of 18.
Het eten, ik had catfisch en Jessica koos voor de veilige optie: kip, was werkelijk overheerlijk!
Terug in het motel nog een plan van aanpak gemaakt voor morgen waarna het tijd was om ons bed op te gaan zoeken.
Tot morgen luitjes!
P.S. de beignets waren natuurlijk wel gewoon lekker, alleen totaal niet bijzonder.
Geen lampionnetje en snoep want er is meer dan genoeg te eten in deze Internationale stad.
De eerste nacht in het motel was goed bevallen, we hebben beiden goed geslapen en ondanks het ontbreken van enige vorm van isolatie. Wij kregen het idee dat het motel is gebouwd met alleen karton en papier-maché, iets dat wij in deze regio nog niet waren tegengekomen.
Ons ontbijt bestond uit het spaghetti met een meatbal, koud wel te verstaan. Het was echter nog prima te eten en zo konden wij een trip naar een ontbijtzaakje overslaan.
Na het ontbijt was het tijd om de stad onveilig te maken (haha, wat een grap?). Omdat het Veterans Day was, er een congres gaande was en omdat parkeren in de stad duur is besloten wij om met het openbaar vervoer (bus) de stad in te gaan. Er was een bushalte voor de deur en op papier is het openbaar vervoer een goede optie wanneer je geen strak schema hebt.
Bij de bushalte stond nog een ander, wijzer, stel dat ook in het zelfde motel verbleef. Al snel raakten wij aan de praat met deze reigizers uit Edmonton, Canada. Ze zagen er echter heel anders uit dan de Canadezen in Southpark, dus of Southpark is fictie of zij waren geen echte Canadezen.
Ze vertelden ons dat ze al enkele dagen in de stad waren omdat ze de volgende dag mee zouden gaan op een 7-daagde cruise langs diverse landen aan de Golf van Mexico. Ook gaven ze meerdere tips over welke "attracties" we zeker moesten bezoeken en vertelden ze dat de bus en goede optie is maar dat ze niet op tijd rijden.
De bus stopte aan de rand van het French Quarter en vanaf de bushalte was het een kwestie van 2 straten oversteken naar de halte van de streetcars, de New Orleans versie van de cable cars uit San Francisco. We hadden kunnen gaan lopen naar Bourbon Street maar waarom lopen als je in zo'n karretje kan zitten?
2 haltes, 200m, verder was het tijd om uit te stappen en liepen we zo Bourbon Street in.... dat helaas vanaf het Hard Rock Café een volledige bouwput was.
Omdat het nog te vroeg was voor de lunch en omdat we toch een pinnetje van HRC wilden verdienen besloten we om een drankje te gaan doen waarna we een pinnetje hebben gekocht.
Na onze korte pauze zijn we verder door Boubon st. gaan lopen langs het Musical Legends Park tot aan Conti St. Vanaf dat punt besloten wij Bourbon te verlaten omdat het een bouwput was.
Na een blok Conti kwamen we bij Roy St., precies op het punt waar Café Beignet en het politiebureau zat. Een mooi moment om na het maken van wat foto's te gaan lunchen bij Café Beignet, een van de dingen die op Jessica haar lijstje stonden.
Nadat we enkele wereldberoemde, maar totaal niet bijzondere, Franse nep oliebollen op hadden was het tijd om verder te gaan met onze ontdekkingstocht.
Via Conti St. zijn we richting de Mississippi rivier gelopen waarbij we onderweg nog enkele politiemotoren tegenkwamen en het visitorscenter in zijn gelopen om een kaart te halen.
Uiteindelijk kwamen we uit bij het Woldenberg Park aan de rivier, daar hebben we nog even op een bankje gezeten en geken naar de schepen die voorbij kwamen.
Vervolgens zijn we verder langs de rivier gelopen naar Jackson Square, een park dat bruist van de activiteiten. Overal reden koetsen, liepen mensen en traden diverse bandjes en dansers op, een zeer levend stuk van de stad (en ook druk).
Na enige tijd was het tijd om door te lopen richting French Market waar we de wereldbekende Jambalaya en Po-Boy hebben geprobeerd met een lokale rootbeer (de lekkerste tot nog toe!).
Langs French Market Place en Decatur St. zijn we terug gelopen naar Jackson Square waar we wederom even hebben rondgelopen. Daarna zijn we verder gaan lopen naar Royal St. om deze vervolgens uit te lopen tot aan Canal St. aan de rand van het French Quarter.
Daar begon het al donker te worden en besloten we, omdat we al veel hadden gelopen, met de bus terug te gaan naar het motel. Het wordt afgeraden om na je als toerist na zonsondergang buiten het Frech Quarter en andere drukke toeristische gebieden te begeven dus hebben we stevig doorgelopen naar de bushalte.
Bij de halte kwamen we dezelfde Canadezen tegen die we ook in de ochtend hadden ontmoet. Zij gaven aan dat ze al bijna een half uur aan het wachten waren, na nog eens 20 minuten wachten kwam dan toch eindelijk onze bus.
Terug in het motel hebben we even onze benen rust gegeven om vervolgens te gaan eten bij Katie's, het restaurant dat ons gisteren was aangeraden.
Bij Katie's was de wachttijd een uur... echter buiten waren nog plaatsen vrij onder een heater en wat bleek: die hadden geen wachttijd want iedereen wilde binnen zitten.
Wij hadden geen zin km te wachten dus zijn we lekker daar gaan zitten want het was echt nog heerlijk weer met een graad of 18.
Het eten, ik had catfisch en Jessica koos voor de veilige optie: kip, was werkelijk overheerlijk!
Terug in het motel nog een plan van aanpak gemaakt voor morgen waarna het tijd was om ons bed op te gaan zoeken.
Tot morgen luitjes!
P.S. de beignets waren natuurlijk wel gewoon lekker, alleen totaal niet bijzonder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
