Reisverslag 12
Door: Martijn
Blijf op de hoogte en volg Jessica & Martijn
08 November 2017 | Verenigde Staten, Navarre
Good moaning Tallahassee!
Vandaag zijn we redelijk op tijd opgestaan waarna we genoten hebben van het standaard, maar gratis, hotel ontbijt van het Microtel.
Na de wafel, scrambled eggs, sausage, yoghurt, cereals en fruit (niet alles per persoon, natuurlijk) was het tijd om in ons autootje te stappen en richting Pensacola te rijden. Of beter gezegd: Navarre Beach, een Pensacola Beach achtig plaatsje alleen dan zonder de mega hotels en de bijbehorende toeristen. Navarre Beach telt op dit moment (nog) maar enkele hotels.
Maar goed, eerst maar eens daar zien aan te komen zonder TomTom of zijn ingebouwde neefje van de GMC. De wegen is de US of A zijn in het algemeen prima te rijden op windrichting, al dan niet in combinatie met aantekeningen.
Tijdens deze rit, die non-stop een kleine 4u zou duren, was Jessica de gezagvoerder en ik had de functie van navigator. Vanwege de omgeving en omdat we geen plannen hadden voor activiteiten onderweg hadden we een route van voornamelijk highways richting en langs de kust gekozen. Maar eerst 3 mijl over Interstate 10 om de stad zelf te omzijlen.
Na het stukje I-10W verliep de route verder over route 263S naar highway 20W. Onderweg zijn we nog een vriendelijk deputy-sheriff tegengekomen, daar kort mee gepraat en paar foto's van zijn cruiser gemaakt, was allemaal geen probleem en het enige waar hij echt geïnteresseerd in was, was of de agenten in Nederland ook wapens dragen. Iets verderop, nadat we de Apalachicola rivier waren overgestoken viel het ons op dat de klok van de auto opeens op 09:15 stond terwijl we rond 09:10u waren vertrokken. Al snel bleek dat we de tijdsgrens over waren gegaan, een uur langer vakantie! Jeeh!!
Na het stuk 20W hebben we op de kruising met de 231S een korte pauze gehouden waarna we verder zijn gereden naar Panama City via de 231S en daarna via de 98 en 30W naar Panama City Beach.
Eenmaal in Panama City Beach aangekomen begon de zoektocht naar een leuk plekje voor een lunch en wandelpauze. Het was mooi weer en zo'n kust plaatsje is dan leuk om te bezoeken. Tijdens de zoektocht zagen we op een parkeerplaats opeens veel Classic-cars staan met muziek en veel mensen, wat bleek het was de 1e dag, oftewel de aanmelddag voor de Emerald Coast Cruizin' Classic Car Show! Een mooi moment voor een welverdiende pauze. We hebben uiteindelijk ruim een rondgekeken op deze show waarna we verder zijn gereden richting Navarre Beach via de 30W, route 30 is kortgezegd de scenic versie van de 98 en loopt hier en daar ook over in de 98.
Na een korte rit reden we door de dorpen Rosemary Beach en Seaside, twee plaatsen voor de top 1% (rijkelui). Super mooie huizen, resorts, boulevards en winkels. Echt alles was spik en span en op en top in orde, zeer leuk om doorheen te rijden en te lopen. Na een korte pauze in Seaside zijn we weer verder gaan rijden. In de verte, waar wij heen moesten, werd de lucht steeds donkerder.
Een klein uur verder, nog steeds aan het touren over de 98W, barste de regen los. Op dat moment reden we ter hoogte van Hurlburt Field, onderdeel van Eglin Air Force Base. De temperatuur daalde net zo hard mee als dat de regen naar beneden kwam.
Uiteindelijk kwamen we rond 16:30u aan bij ons hotel in Navarre Beach, een nagelnieuw hotel dat sinds juni open was.
Eenmaal in het hotel kregen we van de uiterst vriendelijke gastvrouw, Jordan, tips over goede eetgelegenheden in de buurt. Wij kozen voor Scooter's Fish House omdat we aan de kust zaten en nog geen seafood hadden gegeten. Omdat het restaurant ons werd aangeraden dachten we dat het ook echt om een restaurant ging, het was echter meer een vis-versie van een cafetaria. Echter, de sfeer en aankleding van deze visschuur was zeer leuk en het eten was zeer goed!
Weer terug in het hotel hebben we nog even gebruik gemaakt van het hippe zwembad, kennis gemaakt met zwei Deutschers om aansluitend nog even te relaxen aan de bar. Jessica koos voor een Pain in the Ass cocktail en ik koos voor 2 biertjes om mijn bier-app te kunnen gebruiken.
Terwijl wij aan de bar zaten, dom te lullen met Terry de bartender, kwam Jordan nog even langs om een lijstje met activiteiten in de omgeving af te geven. Jessica zei hierop, omdat ze het zo vriendelijk vond, dat ze haar positief zou benoemen in haar recensie.
Hierop zij Terry "please don't write Terry thanks for the pain in the ass".
Een mooi moment om de dag af te sluiten!
Vandaag zijn we redelijk op tijd opgestaan waarna we genoten hebben van het standaard, maar gratis, hotel ontbijt van het Microtel.
Na de wafel, scrambled eggs, sausage, yoghurt, cereals en fruit (niet alles per persoon, natuurlijk) was het tijd om in ons autootje te stappen en richting Pensacola te rijden. Of beter gezegd: Navarre Beach, een Pensacola Beach achtig plaatsje alleen dan zonder de mega hotels en de bijbehorende toeristen. Navarre Beach telt op dit moment (nog) maar enkele hotels.
Maar goed, eerst maar eens daar zien aan te komen zonder TomTom of zijn ingebouwde neefje van de GMC. De wegen is de US of A zijn in het algemeen prima te rijden op windrichting, al dan niet in combinatie met aantekeningen.
Tijdens deze rit, die non-stop een kleine 4u zou duren, was Jessica de gezagvoerder en ik had de functie van navigator. Vanwege de omgeving en omdat we geen plannen hadden voor activiteiten onderweg hadden we een route van voornamelijk highways richting en langs de kust gekozen. Maar eerst 3 mijl over Interstate 10 om de stad zelf te omzijlen.
Na het stukje I-10W verliep de route verder over route 263S naar highway 20W. Onderweg zijn we nog een vriendelijk deputy-sheriff tegengekomen, daar kort mee gepraat en paar foto's van zijn cruiser gemaakt, was allemaal geen probleem en het enige waar hij echt geïnteresseerd in was, was of de agenten in Nederland ook wapens dragen. Iets verderop, nadat we de Apalachicola rivier waren overgestoken viel het ons op dat de klok van de auto opeens op 09:15 stond terwijl we rond 09:10u waren vertrokken. Al snel bleek dat we de tijdsgrens over waren gegaan, een uur langer vakantie! Jeeh!!
Na het stuk 20W hebben we op de kruising met de 231S een korte pauze gehouden waarna we verder zijn gereden naar Panama City via de 231S en daarna via de 98 en 30W naar Panama City Beach.
Eenmaal in Panama City Beach aangekomen begon de zoektocht naar een leuk plekje voor een lunch en wandelpauze. Het was mooi weer en zo'n kust plaatsje is dan leuk om te bezoeken. Tijdens de zoektocht zagen we op een parkeerplaats opeens veel Classic-cars staan met muziek en veel mensen, wat bleek het was de 1e dag, oftewel de aanmelddag voor de Emerald Coast Cruizin' Classic Car Show! Een mooi moment voor een welverdiende pauze. We hebben uiteindelijk ruim een rondgekeken op deze show waarna we verder zijn gereden richting Navarre Beach via de 30W, route 30 is kortgezegd de scenic versie van de 98 en loopt hier en daar ook over in de 98.
Na een korte rit reden we door de dorpen Rosemary Beach en Seaside, twee plaatsen voor de top 1% (rijkelui). Super mooie huizen, resorts, boulevards en winkels. Echt alles was spik en span en op en top in orde, zeer leuk om doorheen te rijden en te lopen. Na een korte pauze in Seaside zijn we weer verder gaan rijden. In de verte, waar wij heen moesten, werd de lucht steeds donkerder.
Een klein uur verder, nog steeds aan het touren over de 98W, barste de regen los. Op dat moment reden we ter hoogte van Hurlburt Field, onderdeel van Eglin Air Force Base. De temperatuur daalde net zo hard mee als dat de regen naar beneden kwam.
Uiteindelijk kwamen we rond 16:30u aan bij ons hotel in Navarre Beach, een nagelnieuw hotel dat sinds juni open was.
Eenmaal in het hotel kregen we van de uiterst vriendelijke gastvrouw, Jordan, tips over goede eetgelegenheden in de buurt. Wij kozen voor Scooter's Fish House omdat we aan de kust zaten en nog geen seafood hadden gegeten. Omdat het restaurant ons werd aangeraden dachten we dat het ook echt om een restaurant ging, het was echter meer een vis-versie van een cafetaria. Echter, de sfeer en aankleding van deze visschuur was zeer leuk en het eten was zeer goed!
Weer terug in het hotel hebben we nog even gebruik gemaakt van het hippe zwembad, kennis gemaakt met zwei Deutschers om aansluitend nog even te relaxen aan de bar. Jessica koos voor een Pain in the Ass cocktail en ik koos voor 2 biertjes om mijn bier-app te kunnen gebruiken.
Terwijl wij aan de bar zaten, dom te lullen met Terry de bartender, kwam Jordan nog even langs om een lijstje met activiteiten in de omgeving af te geven. Jessica zei hierop, omdat ze het zo vriendelijk vond, dat ze haar positief zou benoemen in haar recensie.
Hierop zij Terry "please don't write Terry thanks for the pain in the ass".
Een mooi moment om de dag af te sluiten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
