Dag 5
Door: Jessica
Blijf op de hoogte en volg Jessica & Martijn
04 Juni 2015 | Verenigde Staten, Atlanta
Whoehoeeeee! We gaan vandaag naar downtown Atlanta! Er gaat shuttlebusje van het hotel naar het vliegveld en op het vliegveld kunnen we dan de metro nemen die ons naar de stad vervoerd. Superhandig! Zo gezegd, zo gedaan. Het ophalen van een metrokaart is daar veel makkelijker dan in Nederland. Je kiest of je een uur, een rit (of aantal ritten), of dag(en) wilt en dan krijg je een OV-chipkaart (een Breeze kaart). En die kaart kan je daarna gewoon weer opladen. Martijn was zo slim zijn kaart van vorig gebruik weer mee te nemen.
Het is wel grappig, er gaat alleen een metro van noord naar zuid en terug en van oost en west en terug. We besloten eerst naar het Martin Luther King Jr. National Historic Site te gaan. Martijn en Guy konden ons dus mooi rondleiden. Het is wel grappig om te zien in welke straat hij heeft gewoond en dat de oude 'shotgun' huisjes (zo genoemd omdat je er naar verluidt met één kogel doorheen kon schieten, alle ruimtes zitten achter elkaar) er nog stonden en bewoond zijn. Uiteindelijk bleek ook de brandweerkazerne op de hoek van de straat open te zijn voor bezichtiging. Daar stond een oude brandweerwagen en was veel over de geschiedenis van dit district te vinden. Martin Luther King heeft daar gespeeld als klein kind. Toen kon dat allemaal nog!
Na dit bezoek (dat iets langer duurde dan we hadden bedacht), zijn we met de metro verder naar het centrum gegaan. Eerst kwamen we langs het CNN Center. Martijn en Guy hadden daar al de rondleiding gevolgd. Caressa en ik wilden dat ook wel, maar we hadden ook nog het Coca Cola Museum én het Aquarium op het programma. We zijn daarom in het CNN Center even wat gaan eten om verder te gaan naar Coca Cola! Onderweg daarheen kwamen we langs een fontein waar allemaal kinderen doorheen renden, heerlijk verkoeling zoekend. Toen werd omgeroepen dat iedereen eruit moest, er werd een watershow opgevoerd! Gaaf dat dat midden in een park gebeurd. We hebben nog even gekeken, zag er superleuk uit!
En toen was daar: World of Coca Cola! We kwamen binnen in een ruimte met allerlei objecten die als reclame hebben gediend voor Coca Cola. De dame vertelde iets over de verschillende landen waar Coca Cola gedronken wordt. Na afloop heb ik haar nog even geleerd hoe ze het Nederlandse bord moest uitspreken (want hoe kun je het alleen in het Duits doen als het Nederlandse bord ernaast hangt!?). Daarna zag we een filmpje over de happiness van Coca Cola (en ik moest even een traantje laten, want je bedenkt ook zelf welke fijne momenten je met vrienden en familie hebt gedeeld. Ja, ik moest huilen om het Coca Cola filmpje...). Daarna kon je allerlei dingen bekijken over het ontstaan van Coca Cola, het geheime recept etc. Wel interessant, maar je moest overal filmpjes bekijken en kon dan niet zomaar zelf doorlopen als je het niet interessant vond. Het leukste stuk was het proeven van ongeveer 100 soorten drankjes die Coca Cola Company maakt. Favoriet was Fanta Kiwi-Appel. Daarna hebben we ons nog even verlekkerd in de Coca Cola winkel. En verbazend... het was al 3 uur 's middags!
Wat we in de tussentijd hebben geleerd is dat het heel handig is om even te kijken wat de openingstijden zijn van de bezienswaardigheden zijn waar we heen willen. We kwamen erachter dat het aquarium nog tot zeker 8 uur open was, dus hadden we daar meer dan genoeg tijd om te kijken en relaxen. Het aquarium staat bekend om zijn gigantische walvishaai. Ze hadden er zelfs 3! We konden uren naar het gigantische aquarium blijven kijken. Er waren een aantal verschillende 'routes', zoals met tropische vissen, zeepaardjes en kwallen, maar ook een route met rivierdiertjes. Het stuk naar de Beluga's (dolfijnsoort) is afgeschermd, daar is op 12 mei een baby Beluga geboren (meisje) en omdat moeder en dochter nog moeten wennen en ze nog niet zeker zijn van hoe de situatie gaat aflopen mag er niemand naartoe. Wel jammer, maar hoop dat Baby Beluga het goed af gaat! Tussendoor hebben we lekker even nacho's gesnackt, toen we gingen wachten op de dolfijnenshow! Caressa en ik gingen nog even naar het toilet en hadden tegen de mannen gezegd dat ze zelf maar even een plekje moesten uitzoeken. Terug van de toiletten zagen we dat ze op rij 4 waren gaan zitten... Ja, precies, de 'spetterzone'. Martijn was positief en dacht 'hoe nat kan je worden?!' Nou... de show was prachtig en begon redelijk droog, tot de kwade schurk ten tonele kwam en de dolfijnen ons echt totaal verzopen! We waren letterlijk tot ons ondergoed aan toe nat. Gelukkig is het mooi weer buiten en gingen we na de dolfijnenshow meteen opdrogen in het lekkere zonnetje.
Toen vonden we het tijd worden om (in onze natte kleren), naar het restaurant te gaan wat Jack en Rita ons hadden aangeraden als goede Southern food, Mary Mac's Tearoom . Het was ongeveer 20 minuten lopen vanaf het aquarium, waardoor we onderweg goed konden opdrogen. Op de locatie leek het een klein restaurantje, maar het bleek van binnen juist heel groot! Het hele pand waar we langs liepen bleek het restaurant te zijn. Het had 7 kamers met ieder een andere naam en andere bezienswaardigheden. We waren snel aan de beurt voor een tafeltje en waren erg nieuwsgierig naar het eten. Om
Het is wel grappig, er gaat alleen een metro van noord naar zuid en terug en van oost en west en terug. We besloten eerst naar het Martin Luther King Jr. National Historic Site te gaan. Martijn en Guy konden ons dus mooi rondleiden. Het is wel grappig om te zien in welke straat hij heeft gewoond en dat de oude 'shotgun' huisjes (zo genoemd omdat je er naar verluidt met één kogel doorheen kon schieten, alle ruimtes zitten achter elkaar) er nog stonden en bewoond zijn. Uiteindelijk bleek ook de brandweerkazerne op de hoek van de straat open te zijn voor bezichtiging. Daar stond een oude brandweerwagen en was veel over de geschiedenis van dit district te vinden. Martin Luther King heeft daar gespeeld als klein kind. Toen kon dat allemaal nog!
Na dit bezoek (dat iets langer duurde dan we hadden bedacht), zijn we met de metro verder naar het centrum gegaan. Eerst kwamen we langs het CNN Center. Martijn en Guy hadden daar al de rondleiding gevolgd. Caressa en ik wilden dat ook wel, maar we hadden ook nog het Coca Cola Museum én het Aquarium op het programma. We zijn daarom in het CNN Center even wat gaan eten om verder te gaan naar Coca Cola! Onderweg daarheen kwamen we langs een fontein waar allemaal kinderen doorheen renden, heerlijk verkoeling zoekend. Toen werd omgeroepen dat iedereen eruit moest, er werd een watershow opgevoerd! Gaaf dat dat midden in een park gebeurd. We hebben nog even gekeken, zag er superleuk uit!
En toen was daar: World of Coca Cola! We kwamen binnen in een ruimte met allerlei objecten die als reclame hebben gediend voor Coca Cola. De dame vertelde iets over de verschillende landen waar Coca Cola gedronken wordt. Na afloop heb ik haar nog even geleerd hoe ze het Nederlandse bord moest uitspreken (want hoe kun je het alleen in het Duits doen als het Nederlandse bord ernaast hangt!?). Daarna zag we een filmpje over de happiness van Coca Cola (en ik moest even een traantje laten, want je bedenkt ook zelf welke fijne momenten je met vrienden en familie hebt gedeeld. Ja, ik moest huilen om het Coca Cola filmpje...). Daarna kon je allerlei dingen bekijken over het ontstaan van Coca Cola, het geheime recept etc. Wel interessant, maar je moest overal filmpjes bekijken en kon dan niet zomaar zelf doorlopen als je het niet interessant vond. Het leukste stuk was het proeven van ongeveer 100 soorten drankjes die Coca Cola Company maakt. Favoriet was Fanta Kiwi-Appel. Daarna hebben we ons nog even verlekkerd in de Coca Cola winkel. En verbazend... het was al 3 uur 's middags!
Wat we in de tussentijd hebben geleerd is dat het heel handig is om even te kijken wat de openingstijden zijn van de bezienswaardigheden zijn waar we heen willen. We kwamen erachter dat het aquarium nog tot zeker 8 uur open was, dus hadden we daar meer dan genoeg tijd om te kijken en relaxen. Het aquarium staat bekend om zijn gigantische walvishaai. Ze hadden er zelfs 3! We konden uren naar het gigantische aquarium blijven kijken. Er waren een aantal verschillende 'routes', zoals met tropische vissen, zeepaardjes en kwallen, maar ook een route met rivierdiertjes. Het stuk naar de Beluga's (dolfijnsoort) is afgeschermd, daar is op 12 mei een baby Beluga geboren (meisje) en omdat moeder en dochter nog moeten wennen en ze nog niet zeker zijn van hoe de situatie gaat aflopen mag er niemand naartoe. Wel jammer, maar hoop dat Baby Beluga het goed af gaat! Tussendoor hebben we lekker even nacho's gesnackt, toen we gingen wachten op de dolfijnenshow! Caressa en ik gingen nog even naar het toilet en hadden tegen de mannen gezegd dat ze zelf maar even een plekje moesten uitzoeken. Terug van de toiletten zagen we dat ze op rij 4 waren gaan zitten... Ja, precies, de 'spetterzone'. Martijn was positief en dacht 'hoe nat kan je worden?!' Nou... de show was prachtig en begon redelijk droog, tot de kwade schurk ten tonele kwam en de dolfijnen ons echt totaal verzopen! We waren letterlijk tot ons ondergoed aan toe nat. Gelukkig is het mooi weer buiten en gingen we na de dolfijnenshow meteen opdrogen in het lekkere zonnetje.
Toen vonden we het tijd worden om (in onze natte kleren), naar het restaurant te gaan wat Jack en Rita ons hadden aangeraden als goede Southern food, Mary Mac's Tearoom . Het was ongeveer 20 minuten lopen vanaf het aquarium, waardoor we onderweg goed konden opdrogen. Op de locatie leek het een klein restaurantje, maar het bleek van binnen juist heel groot! Het hele pand waar we langs liepen bleek het restaurant te zijn. Het had 7 kamers met ieder een andere naam en andere bezienswaardigheden. We waren snel aan de beurt voor een tafeltje en waren erg nieuwsgierig naar het eten. Om
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
