Dag 3

Hopla! Heerlijk uitgeslapen, we kunnen er weer tegenaan! We zijn relaxt gestart, hadden het ontbijt van het hotel gemist/overgeslagen en nadat we hadden uitgecheckt zijn we naar de eerste Walmart gegaan die we hadden opgezocht zodat we daar ontbijt en eerste benodigdheden konden kopen. Zo hebben we altijd heel veel flesjes water bij ons en wat blikjes limonade, pot pindakaas en nutella en wegwerpbestek. We kunnen dan lekkere broodjes in de supermarkt halen en picknicken of lunchen waar/wanneer we zin hebben.

Dit keer was ons ontbijt om 11.30 op de parkeerplaats van de Walmart, dus we hebben het écht rustig aan gedaan. Na de heerlijke yoghurt met muesli en de boodschapjes die we hadden ingeslagen zijn we op weg gegaan naar Atlanta. Deze rit duurt zo'n 4 uur en Martijn had 's ochtends opgezocht welke National Parks we zouden tegenkomen waar we eventueel nog konden stoppen voor een wandeling. 4 uur aaneengesloten in de auto vinden we niks en we willen nog wel wat zien onderweg!

Dat is ook gelukt, van de grens van North Carolina naar South Carolina zijn we naar Kings Mountain National Millitary Park geweest. Daar hebben we eerst in het visitor centre een filmpje gekeken over wat er in 1780 allemaal is gebeurd in dat gedeelte van het park, waarna we de route gewandeld hebben met alle gedenkwaardige plaatsen van deze oorlog. Ondertussen werd de lucht al wat bewolkter, maar de temperatuur en luchtvochtigheid bleven hoog. Toen we op de helft waren begon het opeens te druppen. En een tijdje later ging het nog harder regenen. Gelukkig waren we toen al bijna aan het einde van de wandelroute, we hadden het redelijk overleeft. Maar de twee mensen die we onderweg steeds tegen kwamen (deden een audiotour), waren echt compleet verzopen. We hebben nog maar even gewacht bij het visitor centre voor we naar de auto toe durfden. Gelukkig ging het daarna minder hard regenen en ben ik achter het stuur van onze 'truck' gesprongen. Dat ding heeft net zoveel metertjes en knopjes als een vliegtuig, dus eerst maar even alle knopjes en hendeltjes door krijgen voor het geval we opeens opstijgen, haha! Maar zoals verwacht reed ik zo weg, jeej!

We hadden nog aardig wat miles te gaan, vonden het wel lekker om nog even de auto uit te gaan na een tijdje. Toen zijn we gestopt bij Lake Hartwell, waar we schitterend uitzicht hadden over het meer. Daar hebben we nog een wandeling gemaakt (in de hitte, ja we zijn echt gek) van ongeveer een half uurtje. Toen vonden we het echt wel weer tijd om verder te gaan, want we zijn nog niet op de plaats van bestemming (ATLANTA!).

Vorig jaar hebben Caressa en ik echt een superlekkere salade gegeten bij de Wendy's en we hadden al gezien dat deze salade (de strawberry field salade met aardbeien, zonnebloempitten, appeldressing en blauwe kaas) er nog/weer is! Aangezien we natuurlijk ook rekenen op drukte rondom Atlanta, zijn we dus ergens aan de weg eraf gegaan om daar bij de Wendy's te eten. Voordeel van Amerika is dat er áltijd langs de weg allerlei bordjes staan die aangeven wat het dichtbijzijnde eterijtje/tankstation/hotel/amusement is. En met al die hoge borden kom je er daarna meestal wel uit waar je moet zijn.

Na onze heerlijke salade zijn we doorgereden naar Atlanta en gelukkig, was het inderdaad niet meer zo druk. We waren wel blij in het hotel te zijn, lekker alle spullen 'dumpen' en languit. Op naar een mooie dag morgen. We gaan dan Jack en Rita bezoeken (de Amerikaanse collega's van Delta Airlines, die Martijn en Guy bij hun vorige bezoek in Atlanta hebben ontmoet). Maar eerst uitslapen!